Η ώρα αυτή είναι δύσκολη, ο πόνος βαρύς και ασήκωτος. Ούτε για ένα λεπτό δεν σκέφτηκα ότι θα βρισκόμουν σε αυτή τη θέση, να είμαι αναγκασμένη να αποχαιρετίσω ένα φίλο, έναν άριστο συνεργάτη, έναν υπέροχο άνθρωπο. Ναι Μανώλη μου, είναι οδυνηρό για όλους εμάς, να αποδεχθούμε και να ζήσουμε με αυτή την απώλεια.
Γιατί φεύγεις νέος έχοντας δυνατότητες να κάνεις και να προσφέρεις πολλά ακόμη, στη κοινωνία της Λέρου μας και στην οικογένεια σου. Ήσουν αξιαγάπητος από όλους ανεξαιρέτως, δεν είχες εχθρούς αλλά μόνο φίλους. Ακέραιος, με αγάπη για όλους.
Δεν μας εξέφραζες εύκολα τι σε στεναχωρούσε. Υπάρχουν άνθρωποι που ανοίγουν δρόμο και οδηγούν μπροστά, θέλοντας πραγματικά να προσφέρουν τον καλύτερο τους εαυτό για το κοινό καλό.
Υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν να διακρίνουν το ουσιώδες ανάμεσα στα ανούσια. Υπάρχουν άνθρωποι με ανοιχτό μυαλό, άνθρωποι που βλέπουν μακριά, όλα αυτά τα είχες Μανώλη μου και μαζί και πάνω από αυτά είχες απέραντη καλοσύνη, τρυφερότητα και σπάνια ευγένεια, μια μεγάλη αγκαλιά για τους ανθρώπους.
‘’Συμμερίζομαι’’ ‘’Συμπάσχω’’ ‘’Προσφέρω’’ ήταν οι αξίες σου.
Γι’ αυτό αφήνεις όλους εμάς που είχαμε τη τύχη να σε γνωρίσουμε από κοντά πολύ πιο φτωχούς και απαρηγόρητους. Διακριτικός. Δούλευες πάντα αθόρυβα και σεμνά προσφέροντας ότι περισσότερο μπορούσες με ειλικρίνεια και συνέπεια. Ήσουν άριστος επαγγελματίας γιατί ήσουν πάντα πολύ ενημερωμένος και συστηματικός. Υπέυθυνος, δεν ακολούθησες ποτέ υπόγεια διαδρομή. Ήσουν για μας ο πολύτιμος, ο ανεκτίμητος φίλος. Η καλλιέργεια , η ευγένεια ,η κομψότητα και η ευθύτητα στους τρόπους σου, το ήθος σου, η καλοσύνη σου, η σωστή και ψύχραιμη κρίση σου ,η οξύνοια , το χιούμορ σου ήταν βάλσαμο στη ψυχή μας. Λογάριαζες τη γνώμη του άλλου ,σεβόσουν την παρουσία του. Το πέρασμα σου απ’ τη ζωή , ήταν αέρας ποιoτικός .
Δεν αποχαιρετούμε τη ψυχή και το πνεύμα σου. Όχι φίλε, δεν έφυγες, δεν μπορείς να φύγεις. Είσαι εδώ, ανάμεσά μας και θα ζεις καθημερινά μαζί μας, μέσα από τις αναμνήσεις, τους αγώνες, τις στιγμές, τα γέλια, τις παρεμβάσεις, τους χειρισμούς και τις αποφάσεις σου, την αξιοπρέπεια στην επαγγελματική σου πορεία . Η προσφορά και η μορφή σου δεν μπορούν να σβήσουν ποτέ.
Προνομιούχοι όσοι πορεύτηκαν πλάι σου. Η αφοσίωση σου στην οικογένεια σου, στην αγαπημένη σου σύζυγο Παρασκευή, στο παλικάρι σου, τον θησαυρό σου, τον γιο σου Σταύρο που έλαμπαν τα μάτια σου από καμάρι και περηφάνια κάθε στιγμή που μιλούσες για αυτόν αλλά και στους φίλους σου ήταν απεριόριστη.
Τιμή μου που σε γνώρισα, συνεργάστηκα μαζί σου και σε έζησα για όσο μου επετράπη.
Φεύγεις νωρίς και άδικα. Παράλληλα όμως φεύγοντας αφήνεις μια απέραντη ομορφιά να απλώνεται γύρω, μια διάχυτη γαλήνη. Είναι η αντανάκλαση της ομορφιάς της ψυχής σου.
Είναι η γλυκύτητα, η πραότητα, η καλοσύνη του Μανώλη μας.
Καλό ταξίδι ξενάκι μου, με γαλήνιες θάλασσες και καταγάλανους ουρανούς ανοίγεις πανιά. Σε περιμένει μια περίοπτη θέση στην Γειτονιά των Αγγέλων.
Ευσταθιάδου Ιωάννα-Μαρία.
